«Dünyanın herhangi bir yerinde bu çapta bir insan zuhur etse, sadece ve sadece hürmet görür. Eli öpülür. Mesele hâline gelir. Gazeteler onu bütün cihana takdim ederler. Bizim bozuk nizamımız, bizim tercüme kanunlarımız, Hakk’ın ve halkın bu kadar sevdiği bu aziz adamı, bu seksen yaşında ihtiyarı mahkeme mahkeme sürüklüyor. Kanun, karakol, polis, jandarma meselesi hâline getiriyorlar. Halk tarafından kendisine ‘Bediü’z-zaman’ ismi verilen bu harikulâde iman, dava, ruh kahramanına, büyük mücahide, günlük zevklerin, günlük ihtirasların peşinden koşan bir sürü dönme, basma kâğıt tüccarı ‘kabihü’z-zaman’ demekten utanmıyorlar.

Utanma: Fakat heyhat! Utanma da imandan gelir. Nerede o sizde? Akif in dediği gibi ‘Bir kızarmaz yüz, yaşarmaz göz bütün sermayesi…’ Bütün sermayeleri bu.

Onlar ne derlerse desinler, halk kendi kahramanını biliyor, onu bağrına basıyor. Siz bir kişiye, hatta evinizdeki karınıza bile söz geçiremeyen çaresizler, bedbahtlar, iman denilen o harikulâde cevherin ne olduğunu bilmeyen nasipsizler, bu bahtiyar ihtiyara ve etrafındaki kalabalığa bakıp utanın.

Bir gün gelecek biz vatan çocukları, ayaklarına vatanın tozu dahi konmamış, bu Selânik dönmelerinden, bu şehvet, şöhret ve servet azmanlarından hesap soracağız.

Uzak değil bu günler. Milletin gerçek kahramanlarına dil uzatanları, mukaddeslerini çiğneyen kirli ayaklan, vatanı-milleti kurtaran ruha ihanet eden, Kuva-yı Milliye ruhunun katili asker kaçaklannı hesaba çekeceğimiz günler yakındır. ‘Belki yarın, belki yarından da yakın!’»

Osman Yüksel Serdengeçti

(Mabedsiz Şehir, s. 161 – 162)

Selam ve dua ile.

Nurani Müdafa